พิมพ์โดย คุณสมชายและพี่สาว |
ก็มานั่งใคร่ครวญดูอีกทีว่าการเกิดเป็นมนุษย์มันเป็นทุกข์อย่างนี้ จะควรเกิดอีกไหม ถ้าเป็นคนที่จะฉลาดก็คิดว่าเราไม่ควรเกิดเป็นมนุษย์ต่อไป เพราะมันมีแต่ความทุกข์ ถ้าเราหันไปดูนางฟ้าอย่างสาตะกีเทพธิดาเธอมีความสุขมาก ถ้าเราจะเป็นนางฟ้าบ้าง เทวดาบ้าง เราจะชอบใจไหม อันดับแรกก็ต้องขอตอบว่าชอบใจทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่าเทวดา นางฟ้ามีแต่ความสุข ไม่มีความทุกข์ ความแก่ก็ไม่มีความหิดก็ไม่มี โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่มี การเปลี่ยนแปลงของชีวิตไม่มี ร้อนเกินไปไม่มี หนาวเกินไปไม่มี อากาศก็เย็นสบาย เป็นสุข ร่างกายก็ไม่หิว ไม่ผอม ไม่อ้วน มีการทรงตัว จะไปไหนก็สบายนึกปั๊บถึงปุ๊บ ไม่ต้องใช้ยานพาหนะ ไม่ได้แบบสบาย ๆ ดีไหม ก็ต้องตอบว่าดี อยู่ได้นานเท่าไร ขอตอบว่าอยู่ได้ไม่นาน หมดบุญวาสนาบารมีก็ต้องกลับมาเกิดใหม่ กลับมาทุกข์ใหม่ ดีไม่ดีก็ไหลลงอบายภูมิหรือนรกไป เพราะบาปที่ค้างไว้ ดินแดนที่ดีที่สุดคืออะไรคือนิพพาน การไปนิพพานเป็นของดี จะไปได้อย่างไร ในเมื่อหนึ่งเรานึกถึงความตาย สองนึกถึงพระไตรสรณคมณ์ยอมรับนับถือ สามมีศีล ๕ บริสุทธิ์ อย่างนี้ล่ะมาได้ครึ่งทางของพระนิพพานแล้ว การจะไปพระนิพพานอีกครึ่งเป็นของไม่หนัก ใช้กำลังใจเบา ๆ คิดว่ามนุษโลกก็ดี เทวโลกก็ดี พรหมโลกก็ดี เป็นดินแดนที่ไม่สิ้นความทุกข์ เราไม่ต้องการมันอีก เราต้องการจุดเดียวคือนิพพาน หลังจากนั้นก็ทำจิตให้เป็นสังขารุเบกขาญาณ คือ วางเฉยต่อโลกทั้งสาม มนุษโลก เทวโลก พรหมโลกเราไม่ต้องการ เฉยไป โลกมันจะเป็นอย่างไรก็เป็นเรื่องโลก คนในโลกจะเป็นอย่างไรก็เป็นเรื่องของคน เป็นกฎของธรรมดา เราก็เฉย ต่อไปในเมื่อความตายเป็นจุดที่จะเข้ามาถึงเรา เราก็เฉย คิดว่าถ้าจุติจากชีวิตนี้แล้วเราก็จะไปนิพพาน เพียงเท่านี้บรรดาท่านพุทธบริษัททุก ๆ ท่าน เพียงเท่านี้ทุกท่านถ้าจะตายเมื่อไรไปนิพพานเมื่อนั้น เวลานี้ก็หมดเวลาแล้ว ขอลาก่อน ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูลผลจงมีแด่บรรดาท่านพุทธศาสนิกชนผู้รับฟัง ผู้อ่านทุกท่าน สวัสดี |
พระวิสุทธิเทพ ณ วัดจันทาราม(ท่าซุง) อุทัยธานี วันที่ ๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗ |
โดยเสด็จพระราชกุศล ( ๓ ) | กากะเปรต | Copyright © 2001 by |
Amine | ||
25 พ.ย. 2547 |